Buddha Sembolü ve Nirvana

Gautama Buddha, M.Ö. 563-483 yılları arasında Hindistan'da yaşadığı tahmin edilen ruhani öğretmen ve Budizm'in kurucusudur. Doğduğunda adı Siddhārtha Gautama'dır. Aydınlanmış kişi anlamına gelen “Buddha” ise, peşine düştüğü yaşam ve ölümün ardındaki gerçeği arayışı sonucu, Siddharta Gautama'da oluşan ruhani bir değişimi anlatmak için kullanılır.

Siddharta, Hindistan'ın kuzeydoğusunda, Nepal sınırının yakınlarında bulunan Kapilavastu şehrinde hüküm süren Kral Suddhodana ile kraliçe Maya'nın oğluydu. Sarayda maddi olarak hiçbir eksiği yoktu ama derin bir doyumsuzluk içindeydi. İnsanlarının çoğu yoksul ve sürekli birşeylere ihtiyaç duyuyorlardı. Zenginler bile sık sık bunalıma ve mutsuzluğa kapılıyorlardı. "Hayat, acılar ve ölümlerle bir anda silinen geçici zevklerin ötesinde birşey olmalı" diye düşündü ve saraydan, arkasında her şeyini bırakarak ayrılıp, bir gezgin olmaya karar verdi. 

Otuz beş yaşındayken bir gece, Bodhi agacının altında otururken ilham geldi. Bütün geceyi düşünerek geçirdi ve sabah olduğunda “Buddha” yani "aydınlanmış olan" haline geldiğine inandı. 

Hayatının geri kalanında, Hindistan'ın kuzeyini, Ganj kıyılarının kutsal kenti Benares ve dolaylarını, yeni felsefesini anlatarak gezdi. 

Buddha'nın temel öğretisini Budistler, “Dört Asil Hakikat” olarak adlandırır: İnsan hayatı aslında acılardan ibarettir; bu acıların sebebi bencil ve doymak bilmez isteklerdir; insanın bencilliği ve istekleri sona erdirilebilir. 

Sonuçta bütün bu doymak bilmez arzu ve iştah ortadan kaldırıldığında, ulaşılan durum “Nirvana” olarak adlandırılır.

Bencillik ve isteklerden kaçışın yöntemi, "Sekiz Katlı Asil Yol" diye adlandırılır: Doğru görüş, doğru niyet, doğru konuşma, doğru hareket, doğru geçim kaynağı, doğru çaba, doğru düşünme ve doğru meditasyon...

www.wishfornish.com